اخلاق روان درمانی تا حدودی به این موضوع می پردازد که درمانگر باید چه کاری انجام دهد یا نباید انجام دهد و همچنین اینکه یک درمانگر باید چه نوع فردی باشد: به عنوان مثال، همدل، عاقل، دلسوز، محترم و قابل اعتماد. پزشکان معاصر برای فضیلتهای شفادهنده بحث کردهاند که با کمک به تلاشهای بیمار در فرآیند شفا مرتبط است. اما اخلاق گفتگوی درمانی نیز می تواند حول محور این باشد که بیمار باید چه نوع فردی باشد. در این کتاب، درو وارینگ استدلال میکند که فضایل بیمار مربوط به برخورد با مشکلات زندگی که در رواندرمانی به وجود میآیند، برای مثال، صداقت، شجاعت، فروتنی و استقامت وجود دارد. ایده اصلی این است که درمان ممکن است نیاز به ایجاد فضایل و در عین حال کاهش مشکلات داشته باشد. از این رو، کار بیمار در روان درمانی می تواند نقاط قوت شخصیت را به چالش بکشد و منجر به پیشرفت بیشتر شود.
این کتاب در آوردن موضوع اخلاق فضیلت به یک برخورد روان درمانی منحصر به فرد است و مورد توجه روان درمانگران، فیلسوفان و روانپزشکان خواهد بود.