واقعاً چقدر به درمان بیماری هایی مانند سرطان، دیابت و آلزایمر نزدیک هستیم؟ داروها و محصولات دارویی فقط می توانند کارهای زیادی انجام دهند – آنها درمان می کنند اما اغلب هیچ درمانی ندارند. اما اگر بتوانیم بافت های آسیب دیده توسط این بیماری ها و سایر بیماری ها را با سلول های سالم بیمار جایگزین کنیم، چه؟ به طور فزاینده ای روشن می شود که پاسخ در تحقیقات سلول های بنیادی نهفته است – علمی که چنان درگیر مناقشات سیاسی و اخلاقی است که پیشرفت های واقعا شگفت انگیز انجام شده در سال های اخیر اغلب در این مناقشه گم می شود.
علم سلول های بنیادی بسیار آماده است تا به انقلاب پزشکی بعدی تبدیل شود – انقلابی که نگاه ما به خود و بدنمان و روش درمان بیماری را تغییر می دهد. در این کتاب برجسته، روزنامهنگار کهنهکار آلیس پارک تاریخچه سلولهای بنیادی را از آغاز بحثبرانگیز آنها تا وعده اخیر ساخت سلولهای بنیادی بدون استفاده از جنین انسان شرح میدهد.
از داگ میلتون، که پسر نوزادش تقریباً بر اثر دیابت نوع 1 تشخیص داده نشده جان خود را از دست میدهد، که در ادامه مؤسسه سلولهای بنیادی هاروارد را تأسیس کرد، بدون اینکه از این واقعیت که سلولهای بنیادی از حوزه تخصصی او دور هستند، دلسرد شود. به جیمز تامپسون، که در رشد اولین سلول های بنیادی جنینی انسان به موفقیت دست یافت. به جورج دبلیو بوش، که از تحقیقات سلول های بنیادی برای ارائه یک بیانیه خط مشی استفاده می کند تا تحقیقات عملاً برای نزدیک به یک دهه به صورت زیرزمینی انجام شود. به رابرت کلاین، که با راهاندازی Proposition 71 در کالیفرنیا فهمید که چگونه محدودیتهای دولتی را دور بزند. به شینیا یاماناکا، دانشمند فداکار ژاپنی که اخیراً متوجه شده است چگونه این سلول های ارزشمند را از پوست موش استخراج کند. این داستان ترس، امید و مبارزه عظیم برای دستیابی به نتایج نجات بخش است.