تجزیه و تحلیل قانع کننده از حدود هفت دهه اصلاح آنتی بیوتیک، چارچوب تلاش های فعلی ما برای جلوگیری از دوران پس از آنتی بیوتیک.
انتخاب برنده جایزه انتخاب آکادمیک برجسته ACRL
در عصر آنتی بیوتیک ها، تاریخدان پزشکی اسکات اچ. پودولسکی تاریخ گسترده ای را بازگو می کند. آنتیبیوتیکها، با تمرکز ویژه بر تلاشهای اصلاحی که سعی در تغییر اساسی روش کار آنتیبیوتیکها را توسعه و تشریح کردند. این تاریخ گسترده مبارزاتی را که صلیبیون اصلاح طلب از دهه 1940 به بعد با آن روبرو بودند را آشکار می کند، زیرا آنها از درمان های منطقی در تقاطع شلوغ پزشکی، پزشکی، بیماران، پزشکان، صنعت، دانشگاه های پزشکی، دولت و رسانه ها دفاع می کردند.
در طول انقلاب “داروهای شگفت انگیز” که پس از جنگ جهانی دوم انجام شد، آنتی بیوتیک ها به عنوان نوشدارویی برای کنترل بیماری های عفونی در نظر گرفته شدند. اما از همان ابتدا، منتقدان نگرانیهایی را در مورد استفاده غیرمنطقی و تجویز بیش از حد آن مطرح کردند. اولین نسل اصلاح کننده های آنتی بیوتیک بر تنظیم صنعت داروسازی متمرکز شدند. اصلاحاتی که آنها شروع کردند شامل پذیرش آزمایشهای بالینی کنترلشده به عنوان داور نهایی اثربخشی درمانی، تصویب اصلاحیههای Kefauver-Harris بود که اثبات اثربخشی دارو را از طریق مطالعات کنترلشده الزامی میکرد و به سازمان غذا و دارو اجازه میداد تا داروهای ناکارآمد را از بازار حذف کند. با وجود این پیروزیها، هیچ نهادی اختیاری برای مهار و تأیید پزشکانی که بهطور نامناسب داروها را تجویز میکنند یا بیش از حد تجویز میکنند، نداشته است.
اکنون، در عصر حشرات و داروهای رو به زوال، بحث در مورد مقاومت آنتی بیوتیکی بر نیاز به توسعه آنتی بیوتیک های جدید و نیاز به شیوه های تجویز مناسب تر در مواجهه با بازاریابی دارو، فشار بیماران و محدودیت های ساختاری که مانع تحویل منطقی آنتی بیوتیک ها در سراسر جهان می شود. نگرانیها در مورد مزایای ماندگار آنتیبیوتیکها – در واقع، در مورد دوران پس از آنتیبیوتیکها – گسترده است، همانطور که گزارشهای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها، دانشگاهها و رسانههای معروف به طور یکسان نشان میدهند. پودولسکی استدلال میکند که تنها با درک نیروهای تاریخی که وضعیت کنونی ما را شکل دادهاند، میتوانیم به درستی انتخابهای خود را در حال حرکت رو به جلو درک و چارچوببندی کنیم.