این کتاب به مسائل اخلاقی می پردازد که پزشکان هر روز در حین مراقبت از بیماران بدحال با آن مواجه هستند. پیشرفت در فناوری پزشکی، جوامع پیر در سراسر جهان، و افزایش تقاضا برای سیستم های مراقبت های بهداشتی، از یک سو منجر به مراقبت بهتر و طول عمر قابل توجه در بسیاری از نقاط جهان شده است. از سوی دیگر، بهبود درمانها در بسیاری از حوزههای پزشکی، از جمله در بخشهای دیگر در مراقبتهای اورژانسی و حیاتی، منجر به زنده ماندن بیشتر بیماران با کاهش کیفیت زندگی شده است. این مستلزم معاوضه هایی برای بسیاری از بیماران، خانواده های آنها و تیم هایی است که از آنها مراقبت می کنند. در عین حال، هزینه های مراقبت های بهداشتی به طور تصاعدی افزایش یافته است و باید با هزینه های سایر کالاهای عمومی متعادل شود. در نهایت، جنبههای انسانی مراقبت اغلب نتوانسته است با پیشرفتهای فنآوری قابلتوجهی که در سالهای اخیر انجام شده است، همگام شود.
در این کتاب، متخصصان در زمینه های مربوطه خود چالش های اخلاقی مبرم ناشی از این تضادها را تشریح کرده و راه حل های بالقوه را مورد بحث قرار می دهند. این کتاب عمدتاً برای پزشکانی است که از دو گروه از بیماران آسیبپذیرتر مراقبت میکنند – کسانی که در آمبولانسها یا اتاقهای اورژانس درمان میشوند و کسانی که در بخشهای مراقبتهای ویژه درمان میشوند – تا حدی به این دلیل که ممکن است بهطور موقت یا دائمی باشند. ناتوان مهارت های اولیه پزشکی، مانند تشخیص و پیش بینی نتیجه، و همچنین اجرای درمان، همچنان یک چالش است. با این حال، بدون ارتباط و همکاری مناسب در تیمهای درمان بین رشتهای و بین تیمها و بیماران/خانوادههای آنها، ارائه مراقبت عالی در بهترین حالت چالش برانگیز است. بنابراین، به اصطلاح “مهارت های نرم” توجهی که شایسته آنهاست به منظور پر کردن شکاف بین پیشرفت تکنولوژیکی و اینرسی شخصی مورد توجه قرار می گیرد.
در این کتاب، متخصصان در زمینه های مربوطه خود چالش های اخلاقی مبرم ناشی از این تضادها را تشریح کرده و راه حل های بالقوه را مورد بحث قرار می دهند. این کتاب عمدتاً برای پزشکانی است که از دو گروه از بیماران آسیبپذیرتر مراقبت میکنند – کسانی که در آمبولانسها یا اتاقهای اورژانس درمان میشوند و کسانی که در بخشهای مراقبتهای ویژه درمان میشوند – تا حدی به این دلیل که ممکن است بهطور موقت یا دائمی باشند. ناتوان مهارت های اولیه پزشکی، مانند تشخیص و پیش بینی نتیجه، و همچنین اجرای درمان، همچنان یک چالش است. با این حال، بدون ارتباط و همکاری مناسب در تیمهای درمان بین رشتهای و بین تیمها و بیماران/خانوادههای آنها، ارائه مراقبت عالی در بهترین حالت چالش برانگیز است. بنابراین، به اصطلاح “مهارت های نرم” توجهی که شایسته آنهاست به منظور پر کردن شکاف بین پیشرفت تکنولوژیکی و اینرسی شخصی مورد توجه قرار می گیرد.