از زمانی که اولین ویرایش راهنمای بالینی برای ارزیابی و درمان بیماران خودکشی در سال 2005 منتشر شد، پیشرفت هایی حاصل شده است که درک ما را از رفتارهای خودکشی و خود تخریبی افزایش می دهد. اگرچه پزشکان نمی توانند به طور ناخواسته پیش بینی کنند که کدام بیماران بر اثر خودکشی می میرند، اما می توانند با موفقیت بیشتر بر شناسایی زودهنگام رفتار خودکشی و مداخله موثر تمرکز کنند. این ویرایش جدید راهنمای بالینی نه تنها ارزیابی خودکشی، بلکه آنچه پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می دهد را به طور کامل بررسی می کند. بیمار شناسایی شده است نویسندگان استدلال می کنند که درمان اختلالات روانپزشکی خاص برای جلوگیری از خودکشی کافی نیست و آنها اطلاعات و استراتژی هایی را برای پر کردن این شکاف در اختیار پزشکان قرار می دهند. فرضیه اصلی نویسندگان این است که خودکشی یک رفتار حل مسئله جدی و کوتاه مدت است که برای تنظیم یا از بین بردن درد شدید عاطفی طراحی شده است – یک راه حل سریع در صورت نیاز به یک راه حل موثر طولانی مدت – و این درک زیربنای ارزیابی توصیه شده نویسندگان است. و استراتژی های درمانی
محتوای این ویرایش جدید به طور کامل بررسی و بازنگری شده است و تغییرات اساسی در فصول خاصی ایجاد شده است تا اطمینان حاصل شود که کتاب نشان دهنده آخرین تفکر و تحقیق است و در عین حال نقاط قوت نسخه قبلی را حفظ می کند. فصل ارزیابی برای قرار دادن مؤلفههای اساسی درمان مؤثر در یک زمینه بالینی مورد گرا بازنگری شده است و شامل یک پروتکل ارزیابی با کاربرد آسان است که به پزشکان اجازه میدهد تا تعیین کنند که بیماران در هفت بعد (سفتی شناختی، مشکل-) قرار دارند. رفع نقایص، تشدید درد روانی، سبک مقابله عاطفی، و نقایص بین فردی). فصلی که شامل اطلاعات مربوط به طبقات دارویی مربوطه (مانند داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب) و مسائلی است که ممکن است با استفاده از آنها ایجاد شود، از جمله عوارض جانبی، درجه کشندگی و تمایل به تشدید خودکشی در ورود و ترک دارو. – فصل مربوط به جمعیت های خاص به نوجوانان، سالمندان و بیماران مبتلا به سوء مصرف همزمان مواد یا روان پریشی گسترش یافته است. به دلیل ضعفهای اضافی، درمان این گروهها ممکن است نیاز به استفاده از تکنیکهای افزودنی یا خاص برای اطمینان از بهترین نتایج درمانی داشته باشد. پزشکان مراقبت های اولیه اولین نقطه تماس برای بسیاری از بیماران هستند و ممکن است برای ارزیابی و پاسخ به افرادی که افکار خودکشی را تجربه می کنند به آمادگی بیشتری نیاز داشته باشند. فصل “بیماران خودکشی در مراقبت های اولیه” استراتژی های غربالگری و تشخیص و ارزیابی خطر را بررسی می کند. رسیدگی به بحران اولیه؛ یک برنامه مدیریت بحران تهیه کنید. – “نکاتی برای موفقیت” در فواصل زمانی ظاهر می شود و “موارد ضروری” در پایان هر فصل گنجانده شده است و مهمترین مفاهیم را برجسته می کند. علاوه بر این، ده ها نمودار و تمرین مفید وجود دارد.
عملی، در دسترس، و آسان برای خواندن، راهنمای بالینی ارزیابی و درمان بیماران خودکشی یک کتاب دانشگاهی نیست، اما طراحی شده است تا بخشی ضروری از کتابخانه های کاری پزشکان باشد.