ریچارد کوهن از نارسایی اندام رنج می برد و از نظر قانونی نابینا است. او از دو حمله سرطان روده بزرگ و لخته شدن خون در ریه هایش جان سالم به در برد. پس از چندین دهه تحمل درمان های خشن و درمان های تهاجمی، کوهن تصمیم گرفت زندگی خود را به عنوان یک بیمار معامله کند.
در سال 2012، کوهن و همسرش مردیث ویرا برای میزبانی و ریاست کنفرانس سلول های بنیادی بزرگسالان در واتیکان دعوت شدند. دانشمندان در رم ملاقات خواهند کرد تا در مورد درمان های سلول های بنیادی برای بیماری های خودایمنی، از جمله ام اس صحبت کنند. کوهن به قدرت انکار، عزم ایمان و امید معتقد بود و از آموخته هایش شگفت زده شد. فناوری پزشکی بیشتر و سریعتر از آنچه کوهن می دانست پیشرفت کرده است. آیا شانسی برای بهبود سلامت او وجود دارد؟ آیا ام اس قابل درمان است؟ زمانی که کوهن در یک پروتکل سلول های بنیادی پیشگام شرکت کرد، برای اولین بار در زندگی بزرگسالی خود را به روی امکان امید باز کرد.
شیرجه عمیق کوهن به دنیای پیشرفته تحقیقات سلول های بنیادی و روزنامه نگاری. دستیابی به امید شامل مصاحبه با پزشکان، دانشمندان و رهبران مذهبی و همچنین گفتگو با سایرینی است که از بیماری های مزمن رنج می برند، همگی با هدف درک امیدی که هم دست نیافتنی و هم وسوسه انگیز است.
بسیار خندهدار و از نظر احساسی آسیبپذیر است، به دنبال امید در تقاطع جذاب و همیشه در حال تغییر بیماری و امید حرکت میکند.