بیماری مزمن کلیه با شیوع جهانی 10 درصد در جمعیت عمومی به عنوان اولویت اصلی بهداشت عمومی در حال ظهور است. نارسایی کلیه با خطر بالاتر عوارض قلبی عروقی همراه است. ارتباط بین نارسایی کلیوی و بیماری قلبی عروقی که به آن سندرم قلبی- نفروتیک گفته می شود، وجود دارد، چه اختلال در عملکرد کلیه نتیجه بیماری اولیه کلیه پارانشیم باشد یا بیماری اولیه قلبی.
چندین مکانیسم پاتوفیزیولوژیک برای توضیح رابطه بین اختلال عملکرد کلیه و بیماری قلبی عروقی فرض شده است. مطالعات اخیر نشان دهنده پاسخ یکپارچه ماهیچه صاف عروق و سلول های مزانژیال گلومرولی به عوامل خطر قلبی عروقی و اورمیک معمولی است. عوامل خطرزای سنتی می توانند نارسایی کلیوی و آسیب قلبی را افزایش دهند. با بدتر شدن عملکرد کلیه، عوامل خطر مرتبط با ادرار نقش فزاینده ای در کاهش نرخ فیلتراسیون گلومرولی و آسیب قلبی عروقی ایفا می کنند. عوامل متعدد مرتبط با اورمی مانند فشار خون کنترل نشده، اختلال در متابولیسم گلوکز، میکروآلبومینوری، احتباس فسفات، هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه، کلسیفیکاسیون عضله قلبی عروقی، کاردیومیوپاتی فشار خون بالا، التهاب، آسیب اکسیداتیو و اختلال در تنظیم هورمونی عصبی. . دادههای اخیر نشان میدهد که مدیریت سندرم قلب و عروق به کنترل دقیق عوامل خطر سنتی و همچنین رویکردهای جدید برای جلوگیری یا معکوس کردن فرآیندهای مرتبط با اورهمی نیاز دارد.
این کتاب یک تجزیه و تحلیل جامع برای به روز رسانی درک فعلی ما از سندرم قلب کلیوی از جمله اپیدمیولوژی، مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی و رویکردهای درمانی ارائه می دهد.