اطلس بافت موش جوان باید مورد توجه آسیب شناسان، سم شناسان و سایر زیست شناسان علاقه مند به مورفولوژی موش های جوان باشد. برای چندین دهه، موش های آزمایشگاهی به طور گسترده در مطالعات سم شناسی غیر بالینی که برای غربالگری سمیت بالقوه انسان از داروها، مواد شیمیایی کشاورزی، مواد شیمیایی صنعتی و خطرات زیست محیطی طراحی شده اند، استفاده شده اند. این مطالعات به طور سنتی شامل موشهای جوانی میشد که در شروع مطالعات 8 تا 10 هفته داشتند. به طور فزاینده ای روشن می شود که کودکان و حیوانات کوچک ممکن است واکنش های متفاوتی به قرار گرفتن در معرض داروها / مواد شیمیایی داشته باشند، بنابراین، آژانس های نظارتی بر مطالعات سم شناسی در حیوانات کوچک تأکید دارند.
در حالی که ویژگی های بافت شناسی اندام های موش های آزمایشگاهی بالغ و مسن به خوبی شناخته شده است، اطلاعات کمی در مورد ویژگی های بافت شناسی اندام های موش های جوان وجود دارد. بلوغ بافتی نهایی بسیاری از اندام ها پس از تولد حاصل می شود و بنابراین باید بین ویژگی های بافتی نابالغ و اثرات مرتبط با مواد شیمیایی یا داروها تمایز قائل شد. در حالی که مشخص است که رشد اندام پس از تولد به عنوان یک مفهوم کلی وجود دارد، اطلاعات دقیق در مورد رشد بافت شناسی پس از تولد به راحتی در دسترس نیست. اطلس شامل اندام هایی است که معمولاً در مطالعات سم شناسی غیر بالینی نمونه برداری می شوند و ویژگی های بافت شناسی را در فواصل هفتگی، از تولد تا روز 42 پس از تولد نشان می دهد.