مقاومت ضد میکروبی می تواند در هر نوع میکروبی (میکروب) ایجاد شود. میکروب ها می توانند در برابر برخی داروها مقاومت ایجاد کنند. یک تصور غلط رایج این است که بدن فرد در برابر برخی داروها مقاوم می شود. با این حال، این میکروب ها هستند، نه افراد، که به داروها مقاوم هستند. مقاومت دارویی زمانی اتفاق میافتد که میکروبها با استفاده از داروهایی که برای کشتن یا تضعیف آنها در نظر گرفته شده، راههایی برای زنده ماندن ایجاد میکنند. اگر یک میکروب به بسیاری از داروها مقاوم باشد، درمان عفونت ناشی از آن ممکن است دشوار یا غیرممکن شود. فرد مبتلا به عفونت مقاوم به داروی خاصی می تواند این عفونت مقاوم را به فرد دیگری منتقل کند. به این ترتیب بیماری که درمان آن سخت است از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. در برخی موارد، این بیماری می تواند منجر به ناتوانی جدی یا حتی مرگ شود.
هدف این جلد جامع و به روز شناسایی مشکلات و راه حل های بالقوه برای چالش های AMR است. نویسندگان این فصل از کارشناسان برجسته بین المللی در زمینه مقاومت ضد میکروبی در میان انواع باکتری ها (استرپتوکوک پنومونیه، انتروکوک، استافیلوکوک، باسیل های گرم منفی، گونه های مایکوباکتریوم) ویروس ها (HIV، هرپس ویروس ها) و قارچ ها (گونه های کاندیدا، فوزاریوم و غیره) هستند. ). فصلها مکانیسمهای مولکولی مقاومت دارویی، ایمونولوژی و اپیدمیولوژی سویههای مقاوم، پیامدهای بالینی و پیامدهای تحقیق و فقدان آن، پیشگیری و جهتگیریهای آتی را بررسی خواهند کرد. این جلد همچنین مراحلی را که محققان برای توسعه روشهای مولکولی برای تشخیص مقاومت انجام میدهند، شرح میدهد. تولید داروها و سایر ابزارها برای مقابله با ارگانیسم های تازه مقاوم. فصل ویژه ای که به مسائل مربوط به استراتژی های کاهش گسترش مقاومت ضد میکروبی می پردازد در این جلد گنجانده خواهد شد.