در حال حاضر، تعداد فزایندهای از مولکولهای زیستی برای درک نقش بالقوه آنها به عنوان نشانگر زیستی سرطان برای اهداف تشخیصی، پیشآگهی و درمانی تحت بررسی هستند. جالب توجه است، آخرین تحقیقات در مورد نشانگرهای زیستی سرطان، یافتههای امیدوارکننده و جذاب را به عنوان شکستهای آشکار نشان میدهد. همچنین از نقطه نظر بالینی، یافته های متناقضی در مورد استفاده معمول بالینی از نشانگرهای زیستی سرطان فعلی وجود دارد. برخی از بیماران ممکن است به سادگی در دوره خود با یک نمونه خون دوره ای تحت نظر قرار گیرند، اما گاهی اوقات این نظارت محدودیت های قابل توجهی را نشان می دهد. بسیاری از بیماران عودهای شدید و گسترده را بدون تغییر قابل توجهی در غلظت بیومارکر سرم آزمایش شده نشان می دهند. اغلب پزشکانی که باید از این نشانگرهای زیستی استفاده کنند، محدودیتهای آنها و کل کاربردهای بالقوه را نمیدانند و گاهی اوقات این دانش تحت تأثیر استراتژیهای اقتصادی و بازاریابی قرار میگیرد. این دانش محدود و “آلوده” می تواند عواقب جدی برای بیمار داشته باشد. هدف این کتاب این است که با گذر از فیزیولوژی و پاتوفیزیولوژی، تمام جنبه های بیومارکرهای سرطان، از خواص بیوشیمیایی آنها گرفته تا تمام پیامدهای بالینی را به اطلاع عموم برساند.
این رویکرد انتقادی نسبت به بیومارکرهای سرطانی قدیمی و جدید باید درک عمیقتر و مفیدی از شاخص تشخیصی و پیش آگهی این پارامترهای ضروری پزشکی آزمایشگاهی را ارتقا دهد و در عین حال جستجو برای ویژگیهای جدید و حساستر را تسهیل کند. سیگنال های تکثیر سلول های سرطانی