این کتاب به کنترل تمایز عضلات اسکلتی در مکانهای مختلف بدن مهرهداران میپردازد و توجه ویژهای به مولکولها و سیگنالهای تنظیمکننده جدید و همچنین ناهمگونی منشأ که همپوشانی رشدی بین ماهیچههای اسکلتی و قلبی را نشان میدهد، شده است. گروههای عضلانی عملکردی مختلف محصولات تکامل طبقات مهرهداران هستند که مقایسه فیلوژنتیکی را برای درک نقش سلولهای بنیادی و پیشساز عضلانی در میوژنز ارزشمند میسازد. بینشهای جدیدی در مورد سلسلهمراتب فاکتورهای رونویسی، بهویژه در زمینه این گروههای ماهیچهای مختلف، از تحقیقات دقیق روابط مکانی-زمانی و تنظیمی ناشی از ژنتیک موش و گورخرماهی و میکروجراحی پرندگان به دست آمده است. نکته مهم این است که مکانیسم های اپی ژنتیکی اخیراً ظهور یافته، به ویژه نقش MyomiRs نیز بررسی شده است.
با در نظر گرفتن بیمار انسانی، نتایج دلگرمکنندهای در شناسایی شباهتهای بین میوژنز جنین و بازسازی فیبر عضلانی به دلیل مولکولهای تنظیمی مشترک به دست آمد. از سوی دیگر، هر دو فرآیند در کیفیت و پیچیدگی فرآیندهای مورد استفاده تفاوت زیادی دارند. جالب توجه است، تنوع در منابع جنینی که گروههای ماهیچهای اسکلتی در مهرهداران از جمله بدن انسان از آن منشأ میگیرند، تفاوتهایی را در حساسیت آنها به دیستروفی عضلانی خاص و همچنین ویژگیهای سلولهای ماهوارهای درگیر در بازسازی دارد. پیشرفت در زمینه زیست شناسی سلول های بنیادی عضلانی با تمرکز ویژه بر سلول های ماهواره ای در این کتاب توسط متخصصان این حوزه شرح داده شده است. نویسندگان بینشهای اخیر در مورد ماهیت ناهمگن این سلولهای ماهوارهای را در رابطه با امضای ژنتیکی و پتانسیل بازسازی آنها مرور میکنند. علاوه بر این، درک بهتر سلولهای بنیادی عضلانی تنها زمانی امکانپذیر است که تأثیر محیط سلولی را بر درمانهای جایگزین سلولهای بنیادی مؤثر برای دیستروفی عضلانی مطالعه کنیم، و نتایج جنینی از کلاسهای مختلف مهرهداران و رویکردهای سلولهای بنیادی را در زمینه قرار دهیم.