با وجود چندین دهه پیشرفت در ایمن سازی و درمان دارویی، سل همچنان یکی از علل اصلی مرگ و میر انسان است و هیچ کشوری موفق به حذف این بیماری نشده است. با تجسم مجدد سل از منظر زیست شناسی جمعیت، این کتاب به چرایی ادامه این بیماری و آنچه برای مبارزه با آن باید انجام شود، می پردازد. کریستوفر دی با توجه به سل و میزبان های انسانی آن به عنوان جمعیت های پویا و متقابل، با تکیه بر جمعیت شناسی، بوم شناسی، اپیدمیولوژی، تکامل و ژنتیک جمعیت به دنبال پاسخ های جدیدی برای سؤالات کلیدی است. Dye از مدل های ساده ریاضی برای بررسی چگونگی کاهش موارد و مرگ و میر و اینکه چگونه مداخلات می تواند منجر به از بین بردن سل شود، استفاده می کند.
تجزیه و تحلیل Dye شکاف قابل توجهی را بین تأثیر واقعی و بالقوه مداخلات فعلی، بهویژه درمان دارویی، نشان میدهد و نشان میدهد که تمرکز بیشتر بر تشخیص و درمان اولیه موارد سل فعال یا اولیه است. او استدلال می کند که پاسخ به نرخ های ناامیدکننده آهسته رگرسیون بیماری، کنار گذاشتن اصول قدیمی شیمی درمانی نیست، بلکه اجرای قوی تر آنها است. صباغ با جمع بندی بینش های اپیدمیولوژیک برگرفته از زیست شناسی جمعیت، بر نیاز به نگاه جامع تر به عوامل مؤثر بر بیماری، از جمله ویژگی های پاتوژن، افراد و جمعیت ها، سیستم های مراقبت های بهداشتی، و محیط های فیزیکی و اجتماعی تأکید می کند.
با گسترش افق تحقیقات سل، زیست شناسی جمعیتی سل نشان می دهد که برای پیشگیری، کنترل و شکست این تهدید جهانی در قرن بیست و یکم چه باید کرد.