اجماع فعلی در تحقیقات سرطان، سرطان را به عنوان یک بیماری ناشی از جهش های خاص در ژن های خاص تفسیر می کند. پس از پیشرفتهای فوقالعاده در توالییابی ژنوم، ما هرگز تا این حد درباره یک سلول سرطانی نمیدانستیم – و با این حال هرگز مشخص نبود که با این دانش چه کنیم. در این جلد، محققان برجسته چارچوب نظری جدیدی را برای درک و درمان سرطان مورد بحث قرار میدهند. مشارکتکنندگان یک دیدگاه سیستمی پیچیده از سرطان را پیشنهاد میکنند و بلوکهای ساختمانی مفهومی را برای یک الگوی تحقیقاتی جدید ارائه میکنند که توسط شواهد تجربی پشتیبانی میشود.
مشارکت کنندگان ابتدا چارچوب تحقیق جدید را از نظر مبانی نظری مورد بحث قرار می دهند و سپس به اهمیت رویکرد سیستمی می پردازند و موضوعاتی مانند غیرخطی بودن، افزونگی پس از درمان، مفهوم جذب کننده سلولی، نظریه شبکه و غیر کدگذاری را بررسی می کنند. DNA – “ماده تاریک” ژنوم ما. آنها با تکیه بر تئوری تکاملی و تجربه بالینی به گاهشماری توسعه سرطان می پردازند. در نهایت، آنها نقش غالب ریزمحیط بافت در سرطان را پوشش میدهند و موضوعاتی از جمله مسیرهای متابولیک تغییر یافته، تأثیر خاص بیماری بر متاستاز و وابستگی متقابل حوزههای مختلف محیطی را در سطوح تنظیم میکنند.