تظاهرات عصبی روانپزشکی لوپوس اریتماتوز سیستمیک (NPSLE) یکی از سرسخت ترین عوارض این بیماری است. بر اساس نامگذاری و تعاریف موردی ACR در سال 1999، سندرمهای فراگیر روانپزشکی/عصبروانی NPSLE (اختلال اضطرابی، حالت گیجی حاد، اختلال عملکرد شناختی، اختلال خلقی، روانپریشی) (NPSLE منتشر) تظاهرات روانپزشکی دارند (NPSLE) ) ناشی از ضایعات کانونی سیستم عصبی مرکزی، مانند بیماری عروق مغزی، سندرم دمیلینه کننده، سردرد، مننژیت آسپتیک، کره، تشنج و میلوپاتی. تعدادی از مطالعات گزارش کرده اند که NPSLE منتشر شده معمولاً با حضور اتوآنتی بادی علیه نورون ها در سرم و همچنین در مایع مغزی نخاعی (CSF) مرتبط است. علاوه بر این، نشان داده شده است که IL-6 در CSF بیماران مبتلا به NPSLE متاستاتیک افزایش یافته است.
اخیراً نشان داده شده است که شدت آسیب سد خونی مغزی نقش مهمی در ایجاد شرایط حاد دارد. حالت سردرگمی، که شدیدترین شکل NPSLE است که با ورود سریع مقادیر بیشتری از اتوآنتی بادی ها به زیرواحد گیرنده NMDA NR2 در سیستم عصبی مرکزی منتشر می شود. از آنجایی که اهمیت اتوآنتی بادی ها در NPSLE اکنون مشهود است، چنین درمان قوی، به ویژه درمان کاهش سلول های B، منطقی است زیرا سطح اتوآنتی بادی های بیماری زا را کاهش می دهد و منجر به پیش آگهی بهتر برای NPSLE می شود.
تا آنجا که ما می دانیم، حتی یک کتاب اختصاصی به NPSLE به تنهایی منتشر نشده است. همانطور که در بالا ذکر شد، NPSLE یک زمینه تحقیقاتی بسیار در حال گسترش را با افزایش تعداد مقالات منتشر شده سالانه تشکیل می دهد. بنابراین، ما معتقدیم تلاش برای جمع آوری و بررسی انتقادی این نشریات ارزشمند است. چنین تلاشی کمک مهمی به محققان پایه و همچنین پزشکان شاغل در زمینه مغز و اعصاب، روماتولوژی، روانپزشکی و پزشکی داخلی خواهد کرد.