هر هفته، مردم درباره داروهای جدید و هیجان انگیز سرطان مطالعه می کنند. برخی از این داروها واقعاً دگرگونکننده هستند و پیشرفتهای قابلتوجهی در طول عمر بیماران یا احساس آنها ارائه میکنند – اما آنچه که اغلب در روایت رایج گم میشود این است که اغلب اوقات، این داروهای جدید مزایای حاشیهای یا حداقلی دارند. برخی حتی مضر هستند. دکتر Vinayak K. Prasad در کتاب بدخیم خود، هماتولوژیست-انکولوژیست در مورد بسیاری از نمونه های دنیای واقعی می نویسد که چگونه بیماران اغلب به دلیل سیاست سرطان و نحوه انجام آنکولوژی شکست می خورند. در طول این کار، پراساد روشهای فریبنده را برجسته میکند که مدتها قبل از اینکه دادههای قابل اعتمادی برای حمایت از چنین درمانی در دسترس باشد، درمانهای جدید سرطان را ترویج میکند. اغراق آمیز بودن مزایای بالقوه درمان های جدید، که بسیاری از آنها هزاران و در برخی موارد صدها هزار دلار هزینه دارند.
پراساد سپس از تضاد منافع مالی که حوزه سرطان شناسی، صنعت داروسازی و سازمان غذا و داروی ایالات متحده را فرا گرفته است، انتقاد می کند.
این کتابی است در مورد اینکه چگونه رفتار انسان – سیاستهای ما، استانداردهای ما برای شواهد، و مقررات ما در مورد داروها – انگیزه پیگیری درمانهای حاشیهای یا اثباتنشده با قیمتهای گزاف و ناپایدار است. پراساد ما را به توری میبرد که چگونه آزمایشهای سرطان انجام میشود، چگونه داروها به بازار میرسند، چگونه تصمیمگیری در مورد قیمتگذاری گرفته میشود، و میپرسد چگونه میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که داروهای سرطان بیشتر مزایای بیشتری را با قیمت پایینتر ارائه میدهند. در نهایت، پراساد میگوید:
• آزمایشهای بالینی سرطان بیشتر باید نتایجی را که برای افراد مبتلا به سرطان مهم است اندازهگیری کنند.
• بیماران در این کارآزمایی ها باید شهروندان واقعی جهانی به نظر برسند.
• ما به تنظیم کننده های دارو نیاز داریم تا سطح تایید را بالا ببرند، نه برای همیشه پایین تر. و
• ما به حامیان و کارشناسان بی طرف بیمار نیازمندیم.
این کتاب به خوبی نوشته شده، روشنگر و جذاب توضیح می دهد که چگونه می توانیم به طور متفاوت برای پیشرفت جدی و پایدار در برابر سرطان انجام دهیم – و چگونه می توانیم از تکرار سیاست و عملکرد اشتباهات گذشته اجتناب کنیم.