این کتاب به تفصیل یک پروژه بالینی را شرح میدهد که کارایی نابودی مارپیچها و الکترونهای سوئیچینگ داخلی ساطع شده از n.c.a را نشان میدهد. 111 در انکولوژی و در انکولوژی به عنوان یک گیرنده پپتیدی درمان با رادیونوکلئید (PRRT)، که تومورهای کوچک (ø ≤ 20 میلی متر) و میکرومتاستازها را هدف قرار می دهد، اجرا شده است.
علاقه شدید به n.c.a. 111 در ابتدا زمانی مشاهده شد که مشخص شد که گسیل الکترون اوگر میتواند به شدت رادیوتوکسیک باشد، به دلیل بالا رفتن LET هنگام فروپاشی آن در نزدیکی DNA سلولی. اکتروتید آنالوگ سوماتوستاتین، با برچسب [111 در دی اتیلن تری آمین پنتااستیک اسید (DTPA0-D-Phe1)] یک عامل تشخیصی تثبیت شده برای تصویربرداری از تومورهای عصبی غدد درون ریز با گیرنده سوماتوستاتین مثبت (یا غیر عصبی) است. بستگی به اتصال، درونی سازی و سنتز با واسطه گیرنده در لیزوزوم های نزدیک به هسته دارد. این دارو در دوزهای زیاد، به صورت منطقهای، از طریق شریان تغذیهکننده تومورهای جامد تجویز میشود و اگر گیرنده سوماتوستاتین، عمدتاً از هیستوتایپ sst2 را بیش از حد بیان کند، میتواند بسیار رادیوتوکسیک باشد.
نویسندگان نتایج را بین i.v مقایسه میکنند. و i.a. اجرا در بیش از 80 بیمار پس از بیش از 800 IU. تزریق در تومورهای عصبی غدد درون ریز، مننژیوم، پاراگانگلیوما و سرطان کولورکتال در یک موسسه (بیمارستان دانشگاهی آرتایون) و تشویق i.a. این منجر به “ذوب شدن تومور” می شود، در حالی که سمیت بافت کبد اطراف تومور و اندام های حیاتی (کلیه ها و مغز استخوان) را کاهش می دهد.
Volume ابزاری ارزشمند برای پزشکان پزشکی هستهای، رادیولوژیستهای مداخلهای و انکولوژیستهایی است که با درمانهای رادیوپپتید سروکار دارند.