چگونه پزشکان آمریکایی با شرایطی که ما اکنون بدیهی می دانیم مجوز گرفتند؟
مجوز عمل با تیراندازی در سال 1891 در ویلینگ، ویرجینیای غربی آغاز می شود که منجر به کشته شدن یک پزشک و محاکمه دیگری برای جان خود شد. دوستان صمیمی سابق، پزشکان بر سر موضوع مجوز پزشکی با هم اختلاف پیدا کردند. مورخ جیمز سی مور این قتل را “یک پیامد شخصی ناگوار نبرد بزرگتر و تاریخی مهم بین پزشکان ویرجینیای غربی بر سر آینده حرفه خود” توصیف می کند.
در بیشتر قرن نوزدهم، هر کسی میتوانست خود را پزشک بنامد و میتوانست به هر مبنایی که میخواهد طبابت کند. اما پرونده دیوان عالی ایالات متحده در سال 1889، دنت علیه ویرجینیای غربی، عملاً عمل پزشکی را از یک حرفه غیرقانونی به یک حرفه قانونی به رسمیت تبدیل کرد. درگیریهای سیاسی و حقوقی که منجر به این تصمیم شد بهطور فوقالعاده تلخی بود – بهویژه در میان خود پزشکان – و نتیجه آن دور از انتظار بود.
به اصطلاح پزشکان غیر روحانی می خواستند استانداردهای خود را بر بازار پزشکی باز و گسترده ای تحمیل کنند که در آن با داروهای نامنظمی مانند تامسونیان، گیاه شناسان، هیدروپات ها، هومیوپات ها و اکلکتیک ها رقابت می کردند. Regulars با متقاعد کردن قانونگذار ایالتی در مورد جرم ورزش کردن افراد بدون مجوز از شورای بهداشت که تحت کنترل آنها بود، به هدف خود دست یافتند. هنگامی که دیوان عالی این ترتیب را تصویب کرد – علیرغم چالشهای قانون اساسی – سوابق صدور مجوز در ویرجینیای غربی پایهای شد که معماری مدرن پزشکی آمریکا بر آن بنا شد. این سوابق پیامدهای عمیقی خواهند داشت. و بنابراین دنت، یک پرونده کمتر شناخته شده دادگاه عالی، بر نحوه دریافت مراقبت های بهداشتی آمریکایی ها بیش از صد سال پس از این واقعیت تأثیر می گذارد.