این کتاب بر تجزیه و تحلیل نقش اجزای سلول ایمنی در رگزایی مرتبط با التهاب و رشد تومور تمرکز دارد. سلولهای ایمنی ذاتی و تطبیقی در مکانیسمهای تکثیر، مهاجرت و فعالسازی سلولهای اندوتلیال از طریق تولید و انتشار طیف وسیعی از واسطههای رگزایی شرکت میکنند. این ممکن است یک ریزمحیط خاص ایجاد کند که به نفع افزایش نرخ رگزایی در بافت است. ارتباط بین التهاب مزمن و تومورزایی برای اولین بار توسط رودولف ویرچو در سال 1863 پس از اشاره به اینکه لکوسیت های نفوذی مشخصه تومورها هستند و در ابتدا یک رابطه علی بین ارتشاح لنفاوی شبکیه در محل های التهاب مزمن و ایجاد سرطان ایجاد کرد، پیشنهاد شد. تومورها به عنوان زخمهایی توصیف شدهاند که هرگز بهبود نمییابند و جراحان مدتهاست تمایل تومورها را به عود در حاشیه بهبودی رزکسیون توصیف کردهاند و گزارش شده است که محیط بهبود زخم ماتریکس فرصتطلبی برای رشد تومور فراهم میکند. از آنجایی که رگ زایی نتیجه تعادل خالص بین فعالیت های تنظیم کننده های مثبت و منفی است، این کتاب همچنین اطلاعاتی در مورد برخی از خواص ضد رگ زایی سلول های ایمنی ارائه می دهد که می توانند به عنوان عوامل ضد رگ زایی در التهاب مورد استفاده دارویی قرار گیرند. و همچنین در سرطان این کار برای محققان در این زمینه و همچنین برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی که با این موضوع سروکار دارند نوشته شده است.