مولکولهای HLA تنظیمکنندههای مهم پاسخ ایمنی با واسطهسازی ارائه آنتیژن و تعامل بین سلولهای میانی ایمنی کلیدی هستند. آنها همچنین موانع اصلی سازگاری بافتی برای پیوند هستند، که مدل بالینی خود در مقابل مفهوم غیر خود است. اکنون مشخص شده است که این گروه متنوع از سیستمهای ژنی که در کنترل پاسخ ایمنی نقش دارند، در بسیاری از جنبههای عمل بالینی مهم هستند. در نتیجه، بسیاری از رویکردهای مولکولی و سلولی جدید برای شناسایی این ژنها و پلیمورفیسمهای آنها توسعه یافتهاند و آزمایشگاههای ایمونوژنیک متخصص در این رویکردها برای حمایت از پیوند و سایر برنامههای بالینی توسعه یافتهاند. ایمونوژنز: روش ها و کاربردها در عمل بالینی بر روش های عمل بالینی انسانی تمرکز دارد. تمرکز بر روی آن دسته از سنجش هایی است که کاربرد بالینی اثبات شده یا بالقوه دارند و احتمالاً در مجموعه آزمایشات ارائه شده توسط یک آزمایشگاه معمولی تشخیصی و خدماتی گنجانده می شوند. این جلد همچنین شامل چندین فصل مروری برای کمپلکس MHC، کمپلکس KIR و ایزوتیپهای ایمونوگلوبولین انسانی، و همچنین بررسی روشهای تشخیص سلولهای NK غیرفعال و تشخیص آنتیبادیهای HLA با روشهای فاز جامد است. این فصلها در قالب مجموعه روشهای موفق در زیستشناسی مولکولی TM نوشته شدهاند، این فصلها شامل مقدمهای بر موضوعات مربوطه، فهرستی از مواد و معرفهای لازم، پروتکلهای تکرارپذیر گام به گام، و یادداشتهایی در مورد عیبیابی و اجتناب از دام های شناخته شده
قابل اعتماد و در دسترس، ژنتیک ایمنی: روش ها و کاربردها در عمل بالینی به دنبال خدمت رسانی به جامعه ایمونوژنتیک و جامعه علمی گسترده تر توسط مجموعه ای از اطلاعات دقیق و توصیه های مفید به دست آمده از سالها تجربه در این زمینه.