پیشرفت در درمان سرطان در دو دهه گذشته سریع بوده است و بسیاری از رویکردهای درمانی جدید و جدید با سرعت بیسابقهای وارد شدهاند. نرخ کلی مرگ و میر ناشی از سرطان به موازات پیشرفت در تشخیص و درمان بیماری های بدخیم شروع به کاهش کرده است. علیرغم پیشرفتهای ما در درک بیولوژی مولکولی و ژنتیک سرطان، و همچنین در دسترس بودن طیف رو به رشدی از درمانهای مؤثر، درمان سرطان امروز و برای آینده قابل پیشبینی شامل رویکردهای سنتی جراحی، پرتودرمانی و شیمیدرمانی خواهد بود. عوامل سرکوب کننده مغز استخوان با سمیت خون ساز بالقوه خود، اصلی ترین درمان سیستمیک برای سرطان متاستاتیک و سرطان در مراحل اولیه باقی می مانند. عوارض شیمی درمانی سرطان تاثیر جدی بر رفاه و کیفیت زندگی بیمار دارد. خوشبختانه، پیشرفتها در درمان سرطان با پیشرفتهای به همان اندازه چشمگیر در در دسترس بودن طیف گستردهای از روشهای مراقبت حمایتی همراه بوده است که توانایی انکولوژیستها را برای کاهش تأثیر سرطان و درمان آن بر کیفیت زندگی بیمار و همچنین بهبود بسیار افزایش داده است. ارائه آن برای درمان احتمالی سرطان
علیرغم پیچیدگی روزافزون درمان سرطان مدرن، این وظیفه انکولوژیست و همچنین کل تیم مراقبت از سرطان است که اطمینان حاصل کنند که بیماران سرطانی مراقبت های حمایتی بهینه را برای بیماری خود و درمان آن دریافت می کنند. از جمله سمیتهای جدیتر و بالقوه تهدیدکننده زندگی در درمان سرطان، سمیتهای خونی مرتبط با سرکوب میلوسکوپی شامل کمخونی، آستنی و خستگی همراه، نوتروپنی و تب مرتبط با عفونت در بیمار دچار نقص ایمنی با ترومبوسیتوپنی و خطر همزمان خونریزی است. بیمار آسایشگاه نیازهای مراقبت حمایتی خاصی دارد که ممکن است حتی بر توانایی ماهرترین پزشک بالینی غلبه کند. اگرچه پیشرفت قابل توجهی با استراتژیهای درمانی مؤثرتر و ایمنتر حاصل شده است، شیمیدرمانی سرکوبکننده میلودرمانی همچنان به عنوان اصلیترین درمان سیستمیک سرطان در آینده قابل پیشبینی ادامه خواهد داشت. در حالی که پیشرفت قابل توجهی حاصل شده است، روشهای بهتر و کاربرد گستردهتر اقدامات مراقبتهای حمایتی برای کاهش اثرات علامتی سرطان و سمیتهای مرتبط با درمان سرطان مورد نیاز است.
هیچ حوزهای از مراقبتهای حمایتی سرطان، پیشرفتهای حاصل از پیشرفتها در درک ما از زیستشناسی سلولی و مولکولی، مهندسی ژنتیک و توسعه روشهای مؤثرتر، اما اغلب، را بهتر نشان نمیدهد. درمان های سرطان سمی تر از درمان های فاکتورهای رشد خونساز. این جلد، پیشرفتهای کلیدی در درک ما از زیستشناسی مولکولی و فارماکولوژی این عوامل را همراه با نتایج کارآزماییهای تصادفیسازی شده و کنترلشده به خوبی طراحی شده و اجرا شده در مورد عوامل محرک اریتروپوئزیس، فاکتورهای رشد میلوئید، و عوامل ترومبولیتیک جدید بررسی و ادغام میکند. تهدید اصلی مرتبط با سرکوب مغز استخوان مرتبط با درمان است. استفاده بالینی فعلی از این عوامل بر اساس کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده متعدد و متاآنالیزها همراه با دستورالعملهای عمل بالینی مبتنی بر شواهد است که توسط جوامع حرفهای برای راهنمایی استفاده مناسب و مقرونبهصرفه آنها در مراقبتهای بالینی ایجاد شده است.