این کتاب نشان می دهد که چگونه ظهور سرمایه داری مدرن و تلاش برای محافظت از آسیب پذیرترین افراد در برابر اثرات مضر آن به انگ اجتماعی کودکان کوتاه قد کمک کرد. در اواسط قرن بیستم، پسران قد کوتاه بار سنگین این تبعیض را متحمل شدند، زیرا تصورات فرهنگی مردانگی قد کوچک را به عنوان یک ویژگی نگران کننده می دانستند که نیاز به درمان داشت. این پسران به اهدافی برای درمان هورمون رشد تبدیل شدند، روندی که با توسعه درمان موثر هورمون رشد در اواخر دهه 1950 شتاب گرفت.
مدیروس با تغییر رویزیونیستی استدلال میکند که درمان با هورمون رشد از تعداد محدودی از منابع هورمونی رنج نمیبرد، بلکه در طول دهههای 1960 و 1970 به سختی قابل دسترسی بود. ظهور هورمون رشد مصنوعی این وضعیت را اصلاح کرد. با این حال، این درمان فقط برای کسانی در دسترس بود که توانایی پرداخت آن را داشتند. تعداد بسیار کمی می توانستند، که دوباره قد کوتاه را نشانه طبقه محروم می کرد. امروزه، پسران جوانی که رویای قد بلندتر بودن را در سر می پرورانند، پایگاه اصلی مشتریان بازوی قانونی صنعت HGH هستند. با تداوم اختلافات جنسیتی و طبقاتی اقتصادی در درمان، برخی از کارشناسان پزشکی به والدین بیماران به عنوان مقصر این روند اشاره کرده اند. این کتاب روشن می کند که چگونه تلاش پزشکی برای جبران کمبودهای فیزیکی درک شده ریشه عمیقی در فرهنگ آمریکایی دارد.
که مورد علاقه مورخان، دانشمندان پزشکی، مطالعات جنسیتی و مطالعات ناتوانی است، توقعات رو به افزایش نیز برای سیاستگذاران و کسانی که کنجکاو هستند که استانداردها و درمان ها از کجا سرچشمه گرفته اند، بسیار مفید است.