سیستم عصبی مرکزی که شامل مغز و نخاع می شود، تقاضای افزایش متابولیسم دارد. فیزیولوژی مغز به راحتی تحت تأثیر تغییرات سایر سیستم ها قرار می گیرد که به نوبه خود می تواند جریان خون و اکسیژن در مغز را به خطر بیندازد. مغز و نخاع با هم عملکرد خودکار سیستم های بدن ما را کنترل می کنند. در حالی که سایر سیستم های بدن عملکردهای فردی را کنترل می کنند، سیستم عصبی مرکزی به طور همزمان بسیاری از عملکردهای مختلف را انجام می دهد، به ویژه کنترل عملکرد سایر سیستم ها. این تعامل بین مغز و سایر سیستمها زمانی مهم است که بدانیم آسیبهای مغزی میتوانند در برخی مواقع منجر به عوارضی در اندامهای دوردست یا سیستمهای بدن مانند ریهها شوند.
این کتاب روابط متقابل کمتر شناخته شده بین مغز و ریه مبتلا به بیماری حاد یا مزمن را توضیح می دهد، پاتوفیزیولوژی ریه را پس از آسیب مغزی توصیف می کند و به تفصیل درگیری های بین مغز را مورد بحث قرار می دهد. و ریه ریه ها در رابطه با حجم جزر و مد، فشارهای بازدمی مثبت، دی اکسید کربن شریانی، سطح اکسیژن، مانورهای استخدام و موقعیت یابی، و همچنین اهداف درمانی بالقوه.