تکه تکه شدن پلاسمای خون انسان را می توان به عنوان یک صنعت بالغ در نظر گرفت که با استفاده از فناوری اصلی، تقسیم الکل، حداقل به دهه 1940 برمی گردد. بسیاری از محصولات شرح داده شده در کار کنونی از دهه 1950 در زیست شناسی تایید شده اند. اطلاعات جمع آوری شده از توسعه پروتئین های پلاسما برای توسعه پروتئین های درمانی نوترکیب حیاتی است.
با بحث در مورد نقش پروتئینهای پلاسما در بیوتکنولوژی کنونی، بیوتکنولوژی پروتئین پلاسما ترکیب پروتئین را در پلاسمای انسان، و تقسیمبندی پلاسما را برای درمان توصیف میکند. پروتئین ها و تجزیه و تحلیل این محصولات. این مسیر از محصولات پلاسما به محصولات نوترکیب را مشخص می کند و محصولات آلبومین، ایمونوگلوبولین داخل وریدی و انعقاد را برجسته می کند. مروری جامع از تکنیکهای کنونی برای آنالیز پروتئین از جمله الکتروفورز، کروماتوگرافی، اسپکتروفتومتری، و طیفسنجی جرمی و بهروزرسانیهایی که از سال 1975 منتشر نشده است، ارائه میکند.
موضوعات اصلی
ترکیب پروتئین در پلاسما
- روشهای پروتئومی برای آنالیز پروتئین پلاسما
- بیومارکرهای پروتئین پلاسما
- اعتبار سنجی نشانگرهای زیستی
- سنجش نشانگرهای زیستی پلاسما
روشهای تجزیه و تحلیل محصولات پروتئینی
- توسعه و اعتبارسنجی سنجش
- الکتروفورز
- کروماتوگرافی
- ایمونواسی
- طیفسنجی جرمی طیفسنجی
- طیف سنجی رامان
تجزیه پلاسما: روش های تاریخی و مدرن
- توسعه روش شکنش الکل کوهن
- روش های صنعتی
- توسعه روش های کروماتوگرافی
- alp umin
- محصولات انعقادی
- عوامل رشد
- مدیریت زخم
محصولات پروتئینی پلاسمای ارزش درمانی
ایمونوگلوبولین داخل وریدی