استفاده تروریستی از بیماری بهعنوان سلاح بیولوژیکی در سالهای اخیر، به ویژه پس از حملات سیاه زخم در ایالات متحده در سال 2001، یکی از نگرانیهای امنیتی مهم بوده است. تهدید بیماری و اپیدمی ها و همه گیری ها همانطور که اخیراً توسط همه گیری آنفلوانزای H1N1، SARS و رویدادهای آنفلوانزای پرندگان H5N1 نشان داده شده است.
این نشریه شامل مطالعات موردی برنامه ریزی بهداشت عمومی برای شیوع (غیر) معمول بیماری در 11 کشور بزرگ و کوچک با تمرکز بر جنوب شرقی اروپا است. در بسیاری از کشورها، نهادهای نظامی به طور سنتی نقش مهمی در واکنش اضطراری به شیوع بیماری ایفا می کنند. با این حال، در کشورهای کوچکتر، از نظر تلاشهای ویژه برای آمادگی زیستی (هم در حوزه نظامی و هم در حوزه غیرنظامی)، که حداقل تا حدی به دلیل تحقق نسبتاً پایین تهدید بیوتروریسم، و محدودیتهای جدی منابع است، بسیار کم است.
عدم قطعیت مرتبط با تهدید بیوتروریسم، برنامه ریزی برای آمادگی بهداشت عمومی برای چنین رویدادهایی را از نظر سیاسی و مالی بسیار دشوار می کند. شباهت در پاسخ به رویدادهای بیوتروریسم و شیوع بیماری های طبیعی از دیدگاه بهداشت عمومی به مزیت نگاه کردن به آمادگی زیستی به عنوان بخشی از برنامه ریزی اضطراری سلامت کلی و نه به عنوان یک تلاش جداگانه اشاره دارد.