این کتاب به بررسی نقش متناقض اتوفاژی در سرکوب تومور و ترویج تومور در سلولهای سرطانی میپردازد. اتوفاژی نقش متضاد و وابسته به زمینه در تومورزایی دارد. بر این اساس، استراتژیهای مبتنی بر مهار یا تحریک اتوفاژی میتوانند درمانهای بالقوهای برای سرطان ارائه دهند.
این کتاب نقش فیزیولوژیکی اتوفاژی را در تعدیل متاستاز سرطان، که علت اصلی مرگهای مرتبط با سرطان است، نشان میدهد. علاوه بر این، نقش آن در تمایز، توسعه، و فعال سازی سلول های ایمنی متعدد و کاربردهای بالقوه آن در ایمونوتراپی تومور را بررسی می کند. علاوه بر این، اثر تغییرات اپی ژنتیکی ژنهای مرتبط با اتوفاژی را در تنظیم رشد تومور و پاسخ درمانی مطالعه میکند و نقش اتوفاژی را در ایجاد مقاومت به انواع داروهای ضد سرطان در سلولهای سرطانی خلاصه میکند. در نتیجه، اتوفاژی را به عنوان یک هدف درمانی بالقوه برای درمان سرطان ارزیابی می کند. با توجه به دامنه آن، این کتاب دارایی ارزشمندی را برای همه انکولوژیست ها و محققانی که مایل به درک نقش بالقوه اتوفاژی در بیولوژی تومور هستند، ارائه می دهد.