تاریخچه ای جامع از توسعه قلب مصنوعی در ایالات متحده.
قلب های مصنوعی ابزارهای وسوسه انگیزی هستند. ماهیت وعدهدار آن بهعنوان درمانی برای نارسایی قلبی، با دیدگاه جامعه پزشکی قرن بیستم آمریکا در مورد بدن بهعنوان موجودی از قطعات جایگزین همخوانی دارد. در قلب مصنوعی، شلی مککلار تاریخ بحثبرانگیز این فناوری ناقص را از دهه 1950 تا به امروز دنبال میکند.
McKellar نسلهای محققان و دستگاهها را در حالی که توسعه قلبی و استفاده بالینی را دنبال میکنند، نمایه میکند. وقایع سقوط حرفه ای دکتر مایکل دیباکی و دکتر دنتون کولی پس از اولین پیوند قلب مصنوعی در سال 1969 و همچنین پیوند قلب جارویک-7 بارنی کلارک در سال های 1982-83 را در یک مسیر تاریخی بزرگتر تنظیم می کند. این به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه افرادی – مانند معاون رئیسجمهور سابق ایالات متحده، دیک چنی – با انتخاب کاشت قلب مصنوعی بر تصویر عمومی این فناوری تأثیر گذاشتهاند. در نهایت، تجربیات فیزیکی متنوع، چه منفی و چه مثبت، بسیاری از دریافت کنندگان قلب مصنوعی را توضیح می دهد.
مککلار میگوید که تمایل – به جای امکانپذیری یا عملی بودن قلبهای مصنوعی – باعث اختراع این دستگاه شد. چالش های فنی و تجربیات دردسرساز بالینی باعث ایجاد دوگانگی نسبت به توسعه مداوم آن توسط بسیاری از محققان، پزشکان، سیاستمداران، متخصصان اخلاق زیستی و عموم شده است. اما پتانسیل و نوید قلب مصنوعی این اختلاف را جبران کرد و بر چگونگی توصیف موفقیت و توسط چه کسی تأثیر گذاشت. این کتاب پر از شخصیتهای بزرگتر از زندگی – از دانشمندان متعهد و مشتاق گرفته تا جراحان تگزاسی و بیماران شجاع – یک مطالعه موردی جذاب است که به سؤالات انتظارات، محدودیتها و عدم اطمینان در دنیای پزشکی با فناوری پیشرفته میپردازد.